vijfde reisverslag

Deel vijf alweer, bedankt allemaal voor de leuke reacties.

woensdag 19 oktober 2016.

Toen wij vanmorgen wakker werden hoorden wij de regen op de camper tikken. Dat viel tegen omdat het gisteren, toen wij aankwamen, zo lekker weer was. Wij keken naar buiten en het is grijs, koud en druilerig weer.

Wij hebben gisterenavond toch nog even het programma bekeken voor de komende dagen. Er liggen nog een paar dagen in het verschiet met behoorlijk wat kilometers. Dus het leek ons verstandig dat iets beter te verdelen. Vandaag gaan we niet naar Greymouth maar 1 station verder n.l. naar Franz Joseph. Dan moeten wij vandaag i.p.v. 100 km, 300 kilometer rijden. Dat is te doen. De regen was inmiddels overgegaan in motregen.

Wij kwamen eerst onderweg een oude goudmijn tegen. Daar hebben we eerst gekeken en uitleg gekregen over deze manier van goud delven. Het was me wel een troepje. Allerlei mijnattributen buiten op de plas. En binnen was het al niet veel beter. Oude foto’s aan de muur en een, wel geplastificeerde, krant uit 1880. Deze mijn is met tussenpozen tot in de zeventiger jaren in gebruik geweest. Het was een kleine mijn maar wel helemaal authentiek. Daarna door de mijn gelopen. Je loopt wel door grotten maar niet echt onder de grond.

Vervolgens zijn wij doorgereden naar “Pancake Rocks and the blowing holes”. De weg daar naar toe loopt voor een groot gedeelte langs zee. Dat is al mooi om te zien. De “Pancake Rocks and the blowing holes” dat is een wonderbaarlijk natuurverschijnsel. Het is inderdaad net of de rotsen zijn opgebouwd uit op elkaar gestapelde pannenkoeken. Het was misschien nog iets spectaculairder als de zee nog iets meer golfslag had. In de loop van de tijd (miljoenen jaren) heeft het water gaten in de rotsen geslagen. Als nu een golfslag door zo’n gat komt spuit het water omhoog. Dat is wel Spectaculair om te zien.

Het was 12.00 uur toen wij verder trokken naar Franz Jozef. Wij moesten toen nog in totaal 200 km rijden. We gingen vanaf zee meer landinwaarts en de natuur veranderde ook. Het was soms net of je door een oerwoud reed. Zo dicht was de begroeiing aan beide zijden van de weg. Maar de weg veranderde ook van redelijk recht langs de kust naar een kronkelweg nu. Het is prachtig maar het schiet niet op. Sommige stukken kon je niet harder dan 20 a 30 km/h. Toch waren wij om 16.30 uur op de camping. Wij hebben ons laten voorlichten over de mogelijkheden hier. Wij hebben voor morgen, of liever gezegd ik want Gesiene wil niet, een helikoptervlucht geboekt. Het is dan de bedoeling om over de Fox Gletcher te vliegen, erop te landen foto’s maken en weer terug vliegen. Dat lijkt mij wel spectaculair. Tenminste als het weer goed is. Zij waren vanavond niet erg optimistisch. Hopelijk hebben we hetzelfde geluk dat wij deze vakantie al vaker hebben gehad. Dat horen jullie morgen.

Donderdag 20-10-2016.

Wat heeft het vannacht geregend, er is een onvoorstelbare hoeveelheid regen gevallen. We hebben er een probleem bij. Vanochtend was niet alleen het kussen van Gesiene nat maar ook die van mij. Het moet niet gekker worden. Toen we vanmorgen buiten kwamen was het een blubberboel. Maar het was wel bijna droog. Er was wel laaghangende bewolking. De vlucht kon ik vandaag wel vergeten. Wij hadden bij de boeking gezegd dat ik wilde vliegen vanaf Fox Glasier, wij zijn nu in Franz Josef Glasier. Fox Glasier ligt 30 km verder.

Wij zijn toch naar Fox Glasier gereden. Onderweg zag je toch dat de lucht lichter werd, de bewolking trok iets op. In Fox zijn we eerst naar de supermarkt gegaan, een paar boodschappen doen. Daarna zijn we naar de maatschappij gegaan die de vluchten uitvoert. Ik had vanaf Franz Josef een bon mee gekregen waar de gegevens opstanden van de afspraak b.v. dat de vlucht om 12.30 uur zou plaatsvinden. Maar daar stond niet op dat ik vanaf Fox wou vliegen. Dat had ik duidelijk aangegeven aan die man maar dat had hij niet doorgegeven. Maar, zegt de juffrouw achter de balie, maakt niet uit er wordt vanmorgen toch niet gevlogen, en vanmiddag is alles al volgeboekt. Toen maar een afspraak gemaakt voor morgenvroeg 10.00 uur, hopelijk is het dan goed weer.

Wij naar de info van Fox. Kijken welke mogelijkheden er nog meer waren, b.v. een tocht naar de gletsjer. Daar zeiden zij ons bij hen waarschijnlijk vanmiddag wel mogelijk was om te vliegen. Moesten wij over een uur terug komen dan konden zij ons meer vertellen. Dat werden uiteindelijk  2 uur, want wij hebben een wandeling gemaakt naar de gletsjer. Een mooie wandeling met een behoorlijke stijging tot redelijk dicht bij de gletsjer. Op de terugweg, het was 12.40 uur, hoorden wij een helikopter overvliegen. Wij terug naar de info, ja ik kon vliegen als zij 3 personen hadden en ik was de eerste. Mobielnummer achtergelaten, als zij er 3 hadden dan zouden zij mij bellen en anders kon ik om 4 uur nog een keer informeren. Inmiddels hadden we voor ons een plaats besproken op een camping dicht bij het info-centrum. Ik had de camping al cash betaald toen ik vroeg waar ik kon pinnen. Zij zei niet in dit dorp dan moet je of naar Franz Josef (30 km.) terug of naar Wanaka en dat is 280 km verder. Ik heb alsnog met de creditkaart betaald om cash geld te houden. Om een lang verhaal kort te maken ik heb niet gevlogen en hoop dat het morgenvroeg wel lukt. Zo niet, dan pech gehad. Morgenmiddag rijden wij in ieder geval door naar Wanaka. Daar willen wij overmorgen een wandeling maken de z.g. “Diamond Lake Track” dat moet een mooie tocht zijn.

Vrijdag 21-10-2016.

Toen we vanmorgen wakker werden waren wij natuurlijk benieuwd welk weer het was. Het was in ieder geval koud geweest vannacht. De thermometer in de caravan gaf 5  ̊C aan. Kon het vliegen door gaan of toch niet? Toen wij achter het gordijn keken konden wij niet goed zien of het egaal blauw was of egaal grijs. Dat kwam omdat de zon achter de berg zat. Dus wij naar buiten en wij zagen een strak blauwe hemel met geen wolkje aan de lucht. Dit gaat goed komen. Na het ontbijt zijn wij om 09.30 uur naar het kantoor van de vliegmaatschappij en ingecheckt, je wordt dan gewogen, daarna betalen en vervolgens met een busje naar het vliegveld gebracht. Dat was ongeveer 2 kilometer. Gesiene kon niet mee, het busjes was vol, maar dat vond Gesiene niet erg. Er was alleen plaats voor mensen die mee vlogen en Gesiene durfde niet mee.

Wij konden ons geen beter weer wensen. Gisteren balen dat het niet doorging, nu was ik blij dat het gisteren niet door was gegaan. De groepen waren bij het kantoor al ingedeeld. Ik denk op gewicht. Ik had een groen bandje om. Hoe het kwam weet ik niet maar ik zat als eerste in de helikopter en bij toeval voorin. Wij stegen op, ik kwam ogen te kort om te zien wat allemaal aan je voorbij trok. Voor de bergen ging hij rondes draaien om de goede hoogte te krijgen om over de berg te vliegen. Je zag steeds meer van de omgeving. Eerst alleen het dorp toen omringende meren daarna bergen en daarna zelfs de zee. Naarmate we hoger kwamen zagen we de gletsjer steeds duidelijker. Op een gegeven moment heeft hij hoogte genoeg en vliegt over de bergen. Het is zo bijzonder als je de bergen onder je door ziet gaan. Toen we op de hoogte waren dat we naar de gletsjer konden vliegen was het een prachtig uitzicht. Het is uniek om met dit prachtige weer te vliegen boven de bergen. Je kon goed aan de helikopter merken, toen hij langs de bergtoppen vloog, dat er veel turbulentie langs de berghelling was. De helikopter schudde behoorlijk. Hij vloog tussen de besneeuwde toppen door, gedeeltelijk over de gletsjer vervolgens draaide hij naar links, laag over de gletsjer. In de verte zagen wij de andere helikopter van dezelfde maatschappij staan. Wij gingen daar ook landen op de gletsjer. Hij liet hem langzaam zakken. Het duurde even voor hij de juiste balans had gevonden. Toen zette hij de helikopter perfect op de sneeuw. Hij deed ons de deur open, toen konden wij eruit. Met het hoofd naar beneden gebogen liepen wij van de helikopter weg. Op deze plek had de helikopter al vaker gestaan, dat kon je zien, er was al een pad van mensen die hier al eerder waren geweest, en dat volgde je. Kwam je je naast het pad dan ging tot je knieën in de sneeuw.  Dus bleef je zoveel mogelijk op het pad. Toen hadden we tijd voor foto’s en film. Als je om je heen keek leek het of je op het dak van de wereld stond, uniek om te zien. Dit hadden we gisteren niet durven te dromen dat wij dit vandaag te zien zouden krijgen. Na 5 minuten op de sneeuw te zijn geweest gingen wij de helikopter weer in en hetzelfde toeval herhaalde zich, ik zat weer voorin. Het was een unieke ervaring en had dit niet willen missen.

Na deze belevenis wilden we doorrijden naar Wanaka. Dat is ongeveer 280 km. Het is nu 11.15 uur dus dat moet lukken. Volgens de navigatie zouden wij om 15.00 uur over zijn als wij niet zouden stoppen onderweg. De weg was fantastisch. Het eerste stuk, van Fox Glasier tot aan Haast, kom je af en toe langs zee. Een mooi uitzicht, de zee is dan zo mooi blauw gekleurd zo zie jet het alleen op foto’s. We hebben hier dan ook enkele foto-stops gemaakt. De langste stop hebben we gemaakt toen wij stopten voor de lunch. Bleek dat je vanaf deze parkeerplaats ook 2 wandelingen kon maken 1 door de duinen en de ander door een mangrovebos. Dat laatste hebben wij gedaan. Een wandeling van ongeveer 50 min. v.v. het was of je zo een natuurfilm binnenstapte, in feite was dat ook zo. Hele typisch bomen heel hoog de takken lijken dood maar zijn dat niet aan het uiteinde zitten toch bladeren. Het grootste deel van de wandeling was aangelegd via een pad op vlonders, omdat de bodem bedekt was met water. De bodem was, op sommige plaatsen, zo dicht begroeid dat je nauwelijks zag dat er water onder zat. Op andere plaatsen was het open water en zo helder dat de bomen en zelfs de blauwe lucht erin weerkaatste. Als een dergelijk bos bij ons was zou het bezaaid zijn met kikkers, vissen e.d. Wij hebben zegge en schrijve 1 visje gezien niet groter dan een glasaal. Hierna zijn we nog even naar en over het strand gelopen. Ik doe er foto’s en, als het lukt een filmpje, bij om jullie te overtuigen. Na “Haast” buigt de weg af land inwaarts. Je wordt daar gewaarschuwd om niet met te weinig brandstof op pad te gaan. De volgende pompstation is 88 km verder. En de brandstofprijs 25% meer, dat staat er niet bij maar is wel zo. Maar de weg is fantastisch mooi. Volgens mij vind je het helemaal niet erg dat je hier zonder brandstof komt te staan, zo mooi is het hier. Ze hadden ons verteld dat het Zuidereiland mooier is dan het Noordereiland. Als je op het Noordereiland bent kun je je dat niet voorstellen maar nu wel. Dan kom je langs het Lake Wanaka en Lake Hawea je wil wel van alles een foto maken. Wetende dat je op de foto maar een fractie krijgt te zien van wat je echt ziet. Uiteindelijk waren wij om 17.40 uur op de camping en dat kwam alleen door de vele foto stops die wij onderweg gemaakt hebben. Ik denk dat wij nu ongeveer 150.000 foto’s  en 30km film hebben gemaakt. Ik kopieer straks alles dan kunnen jullie dat zelf zien. Grapje, ik kopieer maar de helft. Wij raken niet uitgepraat over het weer. Het is prachtig helder weer, mooier konden wij het ons niet wensen. Wij hopen dat het zo blijft.

Wij staan nu op de camping in Wanaka aan het Lake Wanaka. Als je naar buiten kijkt zie je nog de bergen en het meer waar we vandaag zo van hebben genoten. Je zult het niet geloven maar we beginnen een beetje van de camper te houden. Af en toe tikken we erop en zeggen goed gedaan. Uiteindelijk hebben wij nu 3100 km gereden en de camper houd zich goed. Afgezien van enkele tekortkomingen en lekkages, maar wie heeft dat niet, heeft de camper het toch goed gedaan.

Tot overmaat van ramp kreeg ik vanavond bericht van Apollo dat ik een bekeuring had gekregen en dat zij mij $75,0 van de creditkaart af gaan schrijven. Hier ben ik het natuurlijk niet mee eens hoewel ik nog niet begrijp wat er precies aan de hand is stuur ik vanavond toch maar een bericht dat ik het er niet mee eens ben en er een vergis in het spel moet zijn.

Morgenvroeg gaan we eerst pinnen, dan tanken en dan winkelen. In die volgorde. Daarna lopen we de “Diamond Lake Track”. Daarna rijden we door naar Queenstown, dat moet een mooi plaatsje zijn. Dat is ongeveer 80 km rijden. Overmorgen rijden we door naar Te Anau van waaruit wij de “Milford Sound Trek” gaan doen.

Zaterdag 22-10-2016.

Afgelopen nacht was het net zo koud als de nacht ervoor n.l. 5  ̊C. Maar overdag is het prachtig helder en aangenaam weer ongeveer 20 a 22  ̊C, dus weer om van alles te ondernemen. Dat doen we dus ook. Vanmorgen hebben we de “Diamond Lake Track” gelopen. In totaal hebben we 3 uur gelopen naar een viewpoint, 2 uur naar boven en 1 uur naar beneden. Onderweg zijn verschillende uitkijkpunten waar je van de omgeving kunt genieten. Onderweg verschillende mensen getroffen en mee gesproken, echt leuk. Zo troffen we een Engels stel die waren 8 maanden onderweg. Ze waren nu in Nieuw Zeeland maar gingen ook nog naar Australië en Azië. We hebben met een Zwitsers meisje gesproken die was voor een paar maanden in Nieuw Zeeland. Verder nog een Nieuw Zeelandse Opa met 2 kleinkinderen gesproken. Als je met Nieuw Zeelandse mensen praat, althans die wij hebben gesproken, zijn heel belangstellend en vragen waar je weg komt. Als je zegt uit Holland willen ze weten uit welk deel van Holland. Op de een of andere manier kennen ze wel iemand of hebben zelf wel familie die een band hebben met Holland.

Na deze wandeling zijn we doorgereden naar Queenstown, ongeveer 80 km. Op een gegeven moment zag ik vanuit de ooghoeken heel veel BH’s aan het prikkeldraad hangen, honderden. Maar toen waren we er alweer voorbij. Ik zeg we draaien om, en kijken wat de reden is waarom die BH’s daar hangen. Toen wij bij het draad, waar de BH’s aan hingen, kwamen stond daar een bord met daarbij een collectebus. Op het bord stond dat zij op deze manier aandacht willen vragen voor het probleem “borstkanker” en er ook wat aan doen. Dus als je wilde kon je doneren maar ook een BH aan het draad hangen.

Daarna verder doorgereden naar Queenstown. Wij hebben het stadje bezocht. Op het plein bij de haven speelde een bandje Jazzmuziek. Daaromheen zaten veel mensen, hoofdzakelijk jongeren. Tevens was er een soort marktje waar je allerhande prularia kon kopen. Dat was wel gezellig. Er liep ook een groep jongens rond waarvan er 1 fraai uitgedost was. Hij was als vrouw verkleed waarbij natuurlijk de vrouwelijke vormen werden geaccentueerd. Hij trad spontaan op voor de band. Natuurlijk tot hilariteit van de omstanders. Even later waren wij bij de haven en daar sprong dezelfde, als vrouw verklede man, vanaf de kade het ijskoude water in. Wij denken dat dit een vrijgezellenfeestje is geweest.

Vanuit Queenstown zijn we naar de camping gereden. We waren om 17.00 uur op de camping. Morgen rijden we door naar Te Anau. Dat is een dag eerder dan gepland. We gaan ook een dag eerder de “Milford Sound Trek” doen. Zodoende hebben we een dag meer om vanuit Te Anau naar Christchurch te reizen. Wij hadden 2 dagen gepland maar we zijn er nu wel achter dat het reizen hier niet zo snel gaat. Vanuit Te Anau naar Christchurch is ongeveer 650 kilometer. Wij willen nog in Dunnedin naar het steilste straatje en boven Dunedin de “Moeraki Boulders” de raadselachtige ronde keien op het strand van Moeraki bezoeken. En eventueel  nog een bezoekje brengen aan Judith van Thilda en Bert, zij woont in Christchurch.

Eigenlijk was het de bedoeling om dit verhaal gisteravond aan het internet toe te vertrouwen. Maar wij hadden problemen met het internet dus doen we het nu.

Zondag 23-10-2016,

Het was vannacht iets minder koud dan de afgelopen nachten ±7   ̊C. Na het vuile water door schoon water te hebben vervangen zijn wij om 09.00 uur vertrokken naar Te Anau. Dit is 182 km. Na 1 stop, koffie, waren wij om 12.30 in Te Anau. De weg hiernaar toe was mooi maar niet spectaculair. Het is wel opvallend dat het aantal schapen hier drastisch toeneemt. Dat moet ook wel anders halen zij die 40 miljoen nooit. Vanmiddag zijn we nog even naar het dorp Te Anau geweest en een eind gewandeld langs het water. Wij hebben ook tickets geboekt voor de boottocht morgen naar “Milford Sound”. Wij vertrekken morgenvroeg om 07.30 uur. Wij moeten om 10.30 uur bij de boot zijn.

 Nadat we de tickets gekocht hadden spraken we met een Engels stel. Zij hadden een zelfde camper als wij en ook van dezelfde verhuurder. Ook met dezelfde problemen, alleen bij hen was het raam met de problemen aan de andere kant. Maar het ging hen net als bij ons, op een gegeven moment zie je ook de voordelen. Toen wij vertelden dat wij morgen de Milford Sound gingen doen, zeiden ze dat zij dat 4 jaar terug hadden gedaan en dat een schitterende tocht vonden. Toen wij vertelden dat wij dat met onze camper gingen doen keken ze heel verbaasd of wij dat serieus meenden. En of wij wel sneeuwkettingen bij ons hadden, en de hoogte van de camper was een probleem, dit in verband met de tunnel waar je doorheen moest. Toen ik zei dat de bus er ook doorging vertelde ze, ja alleen een kleine bus van maximaal 10 personen. Ik had in een keer weer veel uit te leggen. Ik had in het dorp een visitor Center gezien en stelde voor om daar naar toe te gaan. Bij dit visitor Center kon je ook deze tochten boeken. En de bus waarmee zij die reis uitvoeren stond voor het visitor Center.  Wij zijn naar binnen gegaan, en hebben ons (Gesiene) probleem voor gelegd. Er was niets aan de hand die bus ging ook door die tunnel en van sneeuw was geen sprake. Gelukkig, alles kon gewoon doorgaan.

Vanmiddag hebben wij ook een afspraak gemaakt met Judith, daar gaan we a.s. Donderdagavond naar toe.

De “tiet geet rap”, volgende week om deze tijd zitten we in Australië. We beginnen de camper nu al te missen.

==================================================================================